let's be honest here.
Tuesday 1 January 2013
Nothing .
Assalamualaikum .



Hai . Hahaha , aku takleh tahan nafsu nak update blog .

Hari ni hari pertama aku bersekolah untuk tahun 2013 . Besday aku pulak tuu . Tapi tiada apa yang bagi aku bermakna yang berlaku kat aku untuk aku kenang-kenangkan hari ni . Orang yang kenal aku , wish kat aku tadi . Biasalah . Macam kawan-kawan aku pernah rasa . Tapi aku sedikit kecewa . Tak banyak , SIKIT ja . 

Aku kecewa plus sedih sebab ada beberapa orang yang aku harap sangat depa wish kat aku tak wish pun . Kalau kat laman sosial depa wish . Aku tak kisah sangat . Tapi kat sekolah mahupun fon . Takdak ayat "Heppy besday haifaa" TIDAK ADA . Nampak sangat aku ni memang tak 'bermakna' kat hampa kan ? Bagi aku , hampa lah yang bermakna untuk aku . Tarikh besday hampa semua aku ingat . Kat facebook aku wish , kalau ada twitter , pun aku wish . Kalau jumpa kat sekolah aku still wish . Kadang tu mesej fon pun aku wish .. Banyak benda yang boleh aku guna untuk wish kat hampa kalau aku takdak kedit nak mesej .

"Eleh , dia ni . Nak mengungkit la tu" Dak bukan nak mengungkit , cuma aku nak hampa tau hampa sangat bermakna untuk aku . Bukan BtT dan Ninez saja . Semua orang yang aku pernah rapat pun sangat bermakna untuk aku . Aku berharap sesangat ? Yes ,aku mengaku , aku berharap sesangat yang hampa tak lupa besday aku . Yang hampa akan wish kat aku dengan apa cara sekali pun . Tapi tu semua harapan aku yang takkan tercapai . Bodoh punya harapankan ? Macam budak-budak -.-

Sedangkan ahli BtT pun ada yang tak wish kat aku . Takkan aku nak kata "we , hang tak wish pun besday aku noh?" Derghh , aku takmau hampa wish tak ikhlas kat aku . T.T Sikit pun tak sedih bila kawan baik yang kononnya kawan sehidup semati tak ingat besday aku .

Dan harini , percaya atau tak . Jujur aku kata aku dah rasa jauh dengan bebudak kelas IT . Bukan dengan budak kelas tu ja . Dengan geng-geng aku sekali aku dah rasa jauh . Dahlah jumpa waktu nak balik ja . Aku rasa macam awkward gila . Nak sembang pun takdak topik . Kenapa we ? Kenapa aku rasa macam tu ?  Maybe sebab aku rasa rendah diri sesangat sebab aku turun kelas . Yes sebab aku rasa aku tak layak kawan ngan hampa . Aku rasa macam hampa malu dah nak kawan ngan aku . 

Tau , memang hampa tak rasa macamtu . Tapi sorry sesangat sebab aku yang rasa semua tuh . :'( Ya Allah , sebaknya hatiku sekarang ni . Aku selalu ada kawan baik lebih daripada seorang . So aku tak pernah ada kaan yang paling rapat dengan aku selama 15 tahun aku hidup ni . Kadang-kadang rapat dengan kawan ni kadang-kadang rapat ngan kawan nuu . 

" Go find someone who is not only proud to have you . But will also risk anything just to keep you . "

Yes , I'm looking for this person . Yang aku betul-betul rapat . Macam dalam novel-novel tuu . Hahaha . Hah , pagi tadi , masa aku nak letak beg dalam kelas ngan Najwa . Awal-awal Williot dah bagi aku terkejut -.- Elok kami nak sampai depan pintu belakang kelas dia , boleh pulak dia nak keluar kot pintu tu . Samalah masa rehat tadi . Masa kami tak keluaq kelas lagi aku tak perasan pun kata dia ada dalam kelas . Masa kami turun then naik atas balik tutup nampak dia kat tempat kami duk sandaq nak tunggu grill koperasi bukak tahun lepas tu . Terkejut lagi . Aku ingatkan dia dah turun bawah . Haishh . Tapi , aku dah tak malu sangat dah dengan dia . Hahaha . 

Terserah kat hampalah kan , nak cakap aku still suka kat dia ka , nak cakap aku saja cakap aku ada crush baru semata-mata aku nak lupakan dia ka .. Terserah . Malas nak masuk campur . Perasaan aku , hanya aku dan ALLAH saja yang tahu .

Apa-apapun . Aku sayang kawan-kawan aku dunia dan In shaa Allah jugak di akhirat nanti :*

Kbye .

Thanks for reading :)
© Layout by yours truly, with header-image effect by Chapters. 01 02 03